می‌دونی پیام ، بعضی از این جکای فلسفی هستن که آدم می‌خونه میخنده ولی اگه وقتی توشون عمیق شی ... حالتو میگیرن نافرم ، اون وقت هی به جکه فکر میکنی ، هی به خودت فکر میکنی ، هی به جوکه فکر میکنی ، هی به خودت میخندی ، هی به جوکه فکر میکنی هی واسه خودت گریه میکنی ... مثل قضیه‌ی اون یارو ترکه که تو قطار گوسفندا رو میشمره ، یا اون یارو که میزنه رئیس قبیله سرخپوستا رو میکشه ...

همین.