تا یذره راه رفتن تو کوه سخت میشه، سرت میفته پایین شروع میکنی فقط جلو پاتو نگاه کردن. هواست فقط به این جمع میشه که پاتو کجا بذاری، پاتو کجا نذاری، سر نخوری.