خدایا .. چی میشد من جای تو بودم . می‌شستم اون‌بالا رو یه تیکه ابر تیریپ سلطنتی٬ یه سری آدم ول میکردیم تو زمین به اندازه‌ی یه عمر به‌هشون فرصت میدادم سر کار باشن ٬ اون‌وقت هی نیگا میکردم حال میکردم ... میدونم که خیلی حال میکنی .. ولی آخه پروردگارا .. نوکرتم .. دورت بگردم .. آخه بی‌مرام .. سرگرمی به این باحالی ٬ اون‌وقت تنها تنها ؟!! حالا اینا به کنار ... آخرش که چی ؟‌!! تا کی آخه ؟!! تو خسته نمشی پس ؟! هر چیزی هم حدی داره آخه !! دیگه شورشو درآوردیا ... آخه یه قرن دو قرن هزار قرن ٬ یه آدم صد تا آدم ٬ صد میلیون تا آدم ... بسه دیگه !! اینم شد سرگرمی ؟!! تو کار دیگه ای نداری ؟ اصلاً خودتو بذار جای من ... نه جون تو من خدا بودم تو یه آدم مثل این‌هوا آدم دیگه ایکه اومده و رفته با یه ریزه عمر که در مقابل این‌همه عمرایی که از اول شده و هنوز نشده هیچی نیس ... و یه خدایی که همچین رو اون ابر تیریپ سلطنتی نیشسته داره تو دفترش سرنوشتتنوشته شده و دفترش رو بسته و داره به ریشت می‌خنده ...چه حسی بهت دست میده ... حس بازی‌خوردگی مفرط ؟!! بیهودگی مزمن ؟!! بندگی اجباری ؟!! نه چه حالی میشی ؟!! خوبه اینطور ؟!! عااادل !!! با مرااام !! بس کن دیگه !! دهههه .