فصهی خوب قصهایه که بکشونتت و وقتی شروع میکنی اونقده بخونی تا زودتر تموم شه ببینی آخرش چی میشه . قصهی خوبتر قصهایه که یه کمش رو که خوندی کتاب رو ببندی بذاری کنار مبادا که یه وقت اونقده بخونیش که تموم بشه . قصهی خوبترین قصهایه که شروعش میکنی و هیچوقتم کتاب رو نمیبندی و هی میخونی و میخونی و میخونی ٬ چون میدونی هیچوقت تموم نمیشه مگه کتاب رو ببندی ... قصه وقتی تموم میشه که کم بیاری و دیگه نتونی ادامهش رو بخونی .