...

یه مثال ساده میزنم؛ یه وبلاگی هست به نام جاست فور یو . من این وبلاگ رو چیزی حدود دو سال پیش قبل از اینکه چیزی بنویسم میشناختم. یعنی همین جوری اسمش رو زده بودم تا ببینم چیه توش . تا حالا ۴ بار (حد اقل چهار بارش رو من میدونم) که این وبلاگ توسط نویسنده‌های مختلف نوشته شده ٬ بعد بدون استثنا کار به جایی کشیده که اونا این وبلاگشون رو پاک کردن و بعد یکی دیگه پیدا شده که اون رو دیده خالیه توش پابلیش کرده و ... فقط هم فارسی نبوده ٬ یادمه یه مدت یه دختره‌ی خارجی (فکر کنم کانادا بود ولی مطمئن نیستم) توش مینوشت ولی سه بار دیگه‌ش ایرانی بودن هم پسر هم دختر . چیزای جالبی تو این وبلاگ من میدیدم که بعضیاش خیلی وقتا خیلی اذیتم کرد .. بعضی وقتا به آدم احساس گناه تزریق میکرد ٬ بعضی وقتا یه حس قشنگ ٬ بعضی وقتا یه حس عجیب (یه چیزی تو مایه‌های کم آوردن) . تنها نکته‌ای که میخواستم بگم اینه که وقتی کار به جایی بکشه که بگی جاست فور یو (اند ناثینگ اِلس) بعد یه مدت هم میزنی پاکش میکنی . خب ؟ من اصلاً نمیگم که نباید این کار رو نکردا ولی میخواستم فقط یادت باشه وقتی میگی جاست فور یو میتونی مطمئن باشی یه روز (دیر و زود) پاکش میکنی . حالا دیگه انتخاب با خودته .