امشب
همه‌ی ۱۰ سال اخیر زندگیم رو ورق زدم
صفحه به صفحه
خط به خط
نامه به نامه
از نوشته‌ها و نقاشی‌های دوران کودکی
تا دوهزار تومانی عیدی
از بلیط پرواز آمریکا
تا ساعت بدون عقربه‌ی قهوه‌ای
تا پارچه‌ی خونی سفید و سرخ و سی‌دی های خاک گرفته
سنگین بود ٬ خیلی سنگین بود ...
« شماره‌ی ۷: برای دیوار‌هایی که درِآغوشت گرفته اند ... »